αντικείμενο Ελεύθερου Σκοπευτή Αστυνομικών Επιχειρήσεων (Police Sniper) με έμπειρο αμερικάνο εκπαιδευτή ο οποίος ήταν
• νυν υπαρχηγός αστυνομικής υπηρεσίας των ΗΠΑ
• πρώην διοικητής μονάδος SWAT
• πρώην ελεύθερος σκοπευτής SWAT
• επί 20 χρόνια αξιωματικός μονάδας ελεύθερων σκοπευτών του Αμερικάνικου Στρατού
• νυν διοικητής μονάδας ελεύθερων σκοπευτών της Αμερικάνικης Εθνοφυλακής
Η εκπαίδευση περιελάμβανε μία μέρα θεωρία και δύο μέρες πρακτική. Η θεωρία περιελάμβανε
• μεθόδους μηδενισμού όπλου
• βολές υπό γωνία
• σωστό τρόπο βολής με τυφέκιο ελεύθερου σκοπευτή
• τρόπου υπολογισμού αποστάσεων με και άνευ οργάνων
• τρόπους υπολογισμού παραμέτρων στην βολή όπως άνεμος, θερμοκρασία, βροχή κ.α.
• σημεία που πρέπει να επικεντρώνεται η βολή στο σώμα του αντιπάλου με σκοπό την άμεση εξουδετέρωσή του
• ψυχολογία ελεύθερου σκοπευτή
• αντιμετώπιση κακοποιού με περιστατικό ομηρίας
• οργάνωση και εκτέλεση αποστολών ομάδων ελεύθερων σκοπευτών αστυνομίας
Το πρακτικό σκέλος περιελάμβανε την εκτέλεση βολών σε στόχους σε αποστάσεις από 50 έως και 300 μέτρα. Οι βολές περιελάμβαναν τα
• βολές εκ του όρθιου
• βολές εκ του γονυπετώς
• βολές εκ του καθήμενου
• βολές από στάση πρηνηδόν
• βολές από όχημα
• βολές με αντιασφυξιογόνο μάσκα
• βολές άμεσης αντίδρασης
• βολές σε άγνωστες αποστάσεις
Η εκπαίδευση έλαβε μέρος στην ύπαιθρο σε χαμηλές θερμοκρασίες (4 βαθμοί) με αυξημένη υγρασία.
Τα μέλη της ΛΕΦΕΔ ήταν από τους ελάχιστους παρευρισκόμενους που δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία με βολές ελεύθερου σκοπευτή, ενώ μεγάλο μέρος των συμμετεχόντων ήταν πρώην και νυν ελεύθεροι σκοπευτές από την αστυνομία Σλοβακίας, Τσεχίας και Γερμανίας, από το Γερμανικό Στρατό, το Σουηδικό Στρατό και τη Γαλλική χωροφυλακή. Παρόλα αυτά τα μέλη της ΛΕΦΕΔ ολοκλήρωσαν με επιτυχία το σχολείο λαμβάνοντας και επαινετικά σχόλια για την απόδοσή τους.
Η χρήση ελεύθερων σκοπευτών τόσο στην αστυνομία όσο και στο στρατό είναι πολύ διαδεδομένη στο εξωτερικό. Οι ελεύθεροι σκοπευτές είναι πολλαπλασιαστής ισχύος και χρησιμοποιούνται σε όλα τα θέρετρα πολέμου.
Χαρακτηριστικό της σπουδαιότητας τους φαίνεται στις στατιστικές, σύμφωνα με τους αμερικάνους πεζοναύτες :
• Στο Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο χρειάζονταν 1700 φυσίγγια για κάθε νεκρό στρατιώτη
• Στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χρειάζονταν περίπου 10.000 φυσίγγια για κάθε νεκρό στρατιώτη
• Στο Πόλεμο του Βιετνάμ χρειάζονταν 50.000 φυσίγγια για κάθε νεκρό στρατιώτη
• Ενώ σε ένα ελεύθερο σκοπευτή χρειάζονται μόνο 1,33 φυσίγγια για κάθε νεκρό στρατιώτη.
